स्फुटिँर् (स्फुट्) विशरणे

  अयं पाठो मैत्रेयादीनाम्( 1 ) ( 1 ) देवेत्यधिकं क्कचित् पु0 ( स्फोटति पुस्फोट स्फोटिता पुस्फुटिषति पुस्फोटिषति स्फुटित्वा स्फोटित्वा ) इत्यादि इकाररेफयोः "उपदेशेऽजनुनासिक इत्" "हलन्त्यम्'' इतीत्त्वं, तेन लुङि "इरितो वा'' इति परस्मैपदे विधीयमानो ऽड्विकल्पो भवति ( अस्फुटत् अस्फोटीदिति ) "इदितो नुम् धातोः'' इति नुम् अन्तेदितो विधानादस्य न भवति स्फुटेति चन्द्रः अस्याङ् नास्ति स्वामिकाश्यपौ तु स्फट स्फुठि स्फटिरिति त्रीन् धातून् पठतः ( स्फण्ठति स्फोटतीत्यादि स्फुटा ) अच् टाप् स्फुट विकाशनइत्यात्मनेपदिषु टान्तः 325

   -स्फुटिर् विशरणे स्फण्टति स्फट इति नन्दिस्वामी- वस्त्रं स्फटति स्फाटितम् कर्पूरस्फटः स्फटिकम् स्फोटति, अस्फुटत्, अस्फोटीत् स्फोटः, अस्फोटः, विस्फोटः कुटादौ स्फुट विकसने (678) स्फुटति स्फुटः, अस्फुटीत् चुरादौ चट स्फुट भेदे (10137) स्फोटयति स्फुटयतीति स्फुटं करोति (द्र0 धा0 सू0 10196) इत्यर्थे 322, 323

  - स्फोटति । अस्फुटत् । अस्फोटीत् । स्फोटः । स्फुट विकशन इति कुटादौ पठ्यते । स्फुटति । अस्फुटीत् ।। 331 ।।