अवँ (अव्) गतौ

मूलधातुः

अवँ

धातुः

अव्

अर्थः

गतौ

गणः

भ्वादिः

पदि

परस्मैपदी

इट्

सेट्

वृत्तयः

अव
 
रक्षण,गति,कान्ति,प्रीति,तृप्ति,अवगम,प्रवेश,श्रवण,स्वाम्यर्थ,याचना,क्रिया,इच्छा,दीप्ति,अवाप्ति,आलिङ्गन,हिंसा,दान,भाग,वृद्धिषु
 ( अवति आव आवतुअविता मा भवानवीत् अविविषति आवयति मा भवानविवत् ) क्किपि "ज्वरत्वर''इत्यादिनोठ् (ऊतिः) "ऊतियृति'' इतृयादिना क्तिनि निपात्यते स्त्रियां क्तिनि सिद्धे निपातनमुदात्तार्थम् (अविषः) "अविमह्मोष्टिषच्'' इति टिषचि टित्त्वात् स्त्रियाम् ( अविषी ऊनः ) "इण्सिञ्जिदीङुष्यविभ्यो नक्'' इति नकि कित्त्वादगुणत्म् ( ओम् ) "अवतेष्टिलोपश्च'' इति मन् तस्य चठिलोपः उठ् गुणः, (ओतुः) "सितनः'' इतृयादिना तुनि ऊठि गुणः, (कृष्णोतुः) [ ओत्वोष्ठयोः समासे वा ] इति वा पररूपम् अन्यदा "वृद्धिरेचि'' इति वृद्धिः ( अविः) इन्नितीन् अविरेव(अविकः) "अवेः कः'' इति स्वार्थे कप्रत्ययः ( अवनिः ) "अर्त्तिसृधृघम्यम्यशाविततॄभ्यो ऽनिः'' इत्यनिः, ( अवनी ) कृदिकारत्वात् ङीष् ( अवीः ) "अवितॄस्तॄतन्त्रिभ्यर्हः'' इति ईप्रत्ययः अव्यादय उदात्तेतो जयतिवर्जम् 592

अव
 
रक्षण,गति,प्रीति,तृप्ति,अवगम,प्रवेश,श्रवण,स्वाम्यर्थ,याचना,क्रिया,इच्छा,दीप्ति,अवाप्त्या,लिङ्गन,हिंसा,दान,भाग,वृद्धिषु
 -अष्टादशार्थाः अवति ऊः, उवौ ऊतियूतिजूति (3367) इत्यूतिः साधुः सितनिगमि (उ0 170) इति तुन्-ओतुर्मार्जारः अवतेष्टिलोपश्च (उ0 1141) ओम् अर्तिसृधृधम्यशि (उ02103) इत्यनिः अवनिः इण सिदीङुष्यविभ्यो नक् (तु0 उ0 32) ऊनः अकितॄस्तृतन्त्रिभ्य ईः (उ0 3158) अवीः रजस्वला इन् (दश0 उ0 146) अविः अवटः अविनः 585-595

अव
 
रक्षण,गति,कान्ति,प्रीति,तृप्ति,अवगम,प्रवेश,श्रवण,स्वामी,अर्थ,याचन,क्रिया,इच्छा,दीप्ति,अव्याप्त्या,आलिङ्गन,हिंसा,दान,भाग,वृद्धिषु
 - अवति ।अव ऊः, उवौ, उवः । अबिषः । ऊतिः ।। 600 ।।

तिङन्त-रूपाणि

लट् (वर्तमान)
परस्मैपरस्मैपदीएकएकवचनम्द्विद्विवचनम्बहुबहुवचनम्
प्रथमप्रथमपुरुषःअवतिअवतःअवन्ति
मध्यममध्यमपुरुषःअवसिअवथःअवथ
उत्तमउत्तमपुरुषःअवामिअवावःअवामः
लिट् (परोक्ष)
परस्मैपरस्मैपदीएकएकवचनम्द्विद्विवचनम्बहुबहुवचनम्
प्रथमप्रथमपुरुषःआवआवतुःआवुः
मध्यममध्यमपुरुषःआविथआवथुःआव
उत्तमउत्तमपुरुषःआवआविवआविम
लुट् (अनद्यतन भविष्यत्)
परस्मैपरस्मैपदीएकएकवचनम्द्विद्विवचनम्बहुबहुवचनम्
प्रथमप्रथमपुरुषःअविताअवितारौअवितारः
मध्यममध्यमपुरुषःअवितासिअवितास्थःअवितास्थ
उत्तमउत्तमपुरुषःअवितास्मिअवितास्वःअवितास्मः
लृट् (अद्यतन भविष्यत्)
परस्मैपरस्मैपदीएकएकवचनम्द्विद्विवचनम्बहुबहुवचनम्
प्रथमप्रथमपुरुषःअविष्यतिअविष्यतःअविष्यन्ति
मध्यममध्यमपुरुषःअविष्यसिअविष्यथःअविष्यथ
उत्तमउत्तमपुरुषःअविष्यामिअविष्यावःअविष्यामः
लोट् (आज्ञार्थ)
परस्मैपरस्मैपदीएकएकवचनम्द्विद्विवचनम्बहुबहुवचनम्
प्रथमप्रथमपुरुषःअवतु/अवतात्अवताम्अवन्तु
मध्यममध्यमपुरुषःअवतात्/अवअवतम्अवत
उत्तमउत्तमपुरुषःअवानिअवावअवाम
लङ् (अनद्यतन भूत)
परस्मैपरस्मैपदीएकएकवचनम्द्विद्विवचनम्बहुबहुवचनम्
प्रथमप्रथमपुरुषःआवत्आवताम्आवन्
मध्यममध्यमपुरुषःआवःआवतम्आवत
उत्तमउत्तमपुरुषःआवम्आवावआवाम
विधिलिङ्
परस्मैपरस्मैपदीएकएकवचनम्द्विद्विवचनम्बहुबहुवचनम्
प्रथमप्रथमपुरुषःअवेत्अवेताम्अवेयुः
मध्यममध्यमपुरुषःअवेःअवेतम्अवेत
उत्तमउत्तमपुरुषःअवेयम्अवेवअवेम
आशीर्लिङ्
परस्मैपरस्मैपदीएकएकवचनम्द्विद्विवचनम्बहुबहुवचनम्
प्रथमप्रथमपुरुषःअव्यात्अव्यास्ताम्अव्यासुः
मध्यममध्यमपुरुषःअव्याःअव्यास्तम्अव्यास्त
उत्तमउत्तमपुरुषःअव्यासम्अव्यास्वअव्यास्म
लुङ् (अद्यतन भूत)
परस्मैपरस्मैपदीएकएकवचनम्द्विद्विवचनम्बहुबहुवचनम्
प्रथमप्रथमपुरुषःआवीत्आविष्टाम्आविषुः
मध्यममध्यमपुरुषःआवीःआविष्टम्आविष्ट
उत्तमउत्तमपुरुषःआविषम्आविष्वआविष्म
लृङ् (भविष्यत्)
परस्मैपरस्मैपदीएकएकवचनम्द्विद्विवचनम्बहुबहुवचनम्
प्रथमप्रथमपुरुषःआविष्यत्आविष्यताम्आविष्यन्
मध्यममध्यमपुरुषःआविष्यःआविष्यतम्आविष्यत
उत्तमउत्तमपुरुषःआविष्यम्आविष्यावआविष्याम

लट् (वर्तमान)
आत्मनेआत्मनेपदीएकएकवचनम्द्विद्विवचनम्बहुबहुवचनम्
प्रथमप्रथमपुरुषःअव्यतेअव्येतेअव्यन्ते
मध्यममध्यमपुरुषःअव्यसेअव्येथेअव्यध्वे
उत्तमउत्तमपुरुषःअव्येअव्यावहेअव्यामहे
लिट् (परोक्ष)
आत्मनेआत्मनेपदीएकएकवचनम्द्विद्विवचनम्बहुबहुवचनम्
प्रथमप्रथमपुरुषःआवेआवातेआविरे
मध्यममध्यमपुरुषःआविषेआवाथेआविध्वे/आविढ्वे
उत्तमउत्तमपुरुषःआवेआविवहेआविमहे
लुट् (अनद्यतन भविष्यत्)
आत्मनेआत्मनेपदीएकएकवचनम्द्विद्विवचनम्बहुबहुवचनम्
प्रथमप्रथमपुरुषःअविताअवितारौअवितारः
मध्यममध्यमपुरुषःअवितासेअवितासाथेअविताध्वे
उत्तमउत्तमपुरुषःअविताहेअवितास्वहेअवितास्महे
लृट् (अद्यतन भविष्यत्)
आत्मनेआत्मनेपदीएकएकवचनम्द्विद्विवचनम्बहुबहुवचनम्
प्रथमप्रथमपुरुषःअविष्यतेअविष्येतेअविष्यन्ते
मध्यममध्यमपुरुषःअविष्यसेअविष्येथेअविष्यध्वे
उत्तमउत्तमपुरुषःअविष्येअविष्यावहेअविष्यामहे
लोट् (आज्ञार्थ)
आत्मनेआत्मनेपदीएकएकवचनम्द्विद्विवचनम्बहुबहुवचनम्
प्रथमप्रथमपुरुषःअव्यताम्अव्येताम्अव्यन्ताम्
मध्यममध्यमपुरुषःअव्यस्वअव्येथाम्अव्यध्वम्
उत्तमउत्तमपुरुषःअव्यैअव्यावहैअव्यामहै
लङ् (अनद्यतन भूत)
आत्मनेआत्मनेपदीएकएकवचनम्द्विद्विवचनम्बहुबहुवचनम्
प्रथमप्रथमपुरुषःआव्यतआव्येताम्आव्यन्त
मध्यममध्यमपुरुषःआव्यथाःआव्येथाम्आव्यध्वम्
उत्तमउत्तमपुरुषःआव्येआव्यावहिआव्यामहि
विधिलिङ्
आत्मनेआत्मनेपदीएकएकवचनम्द्विद्विवचनम्बहुबहुवचनम्
प्रथमप्रथमपुरुषःअव्येतअव्येयाताम्अव्येरन्
मध्यममध्यमपुरुषःअव्येथाःअव्येयाथाम्अव्येध्वम्
उत्तमउत्तमपुरुषःअव्येयअव्येवहिअव्येमहि
आशीर्लिङ्
आत्मनेआत्मनेपदीएकएकवचनम्द्विद्विवचनम्बहुबहुवचनम्
प्रथमप्रथमपुरुषःअविषीष्टअविषीयास्ताम्अविषीरन्
मध्यममध्यमपुरुषःअविषीष्ठाःअविषीयास्थाम्अविषीध्वम्/अविषीढ्वम्
उत्तमउत्तमपुरुषःअविषीयअविषीवहिअविषीमहि
लुङ् (अद्यतन भूत)
आत्मनेआत्मनेपदीएकएकवचनम्द्विद्विवचनम्बहुबहुवचनम्
प्रथमप्रथमपुरुषःआविआविषाताम्आविषत
मध्यममध्यमपुरुषःआविष्ठाःआविषाथाम्आविध्वम्/आविढ्वम्
उत्तमउत्तमपुरुषःआविषिआविष्वहिआविष्महि
लृङ् (भविष्यत्)
आत्मनेआत्मनेपदीएकएकवचनम्द्विद्विवचनम्बहुबहुवचनम्
प्रथमप्रथमपुरुषःआविष्यतआविष्येताम्आविष्यन्त
मध्यममध्यमपुरुषःआविष्यथाःआविष्येथाम्आविष्यध्वम्
उत्तमउत्तमपुरुषःआविष्येआविष्यावहिआविष्यामहि

वृत्तिषु पाठितानि कानिचन कृदन्त-प्रातिपदिकानि